Search for: [Abstract = "skórnych \(PASImax\). Stężenia PGD2\-M w moczu po aspirynie w grupie AIU, AIU\+\+ i AIU\+\- wzrastały. W 2006 roku obserwowano niższe średnie stężenia PGD2\-M po teście prowokacyjnym w porównaniu do wyników z 2002 roku. Wydalanie PGD2\-M z moczem zależało od dawki prowokacyjnej aspiryny i nie korelowało ze stopniem nasileniem zmian skórnych \(PASImax\). Stężenia PGE2\-M w moczu w warunkach podstawowych nie różniły między grupami AIU, AIU\+\+, AIU\+\- i osobami zdrowymi. Niezależnie od wyniku testu prowokacyjnego po aspirynie stężenie PGE2\-M zmniejszyło się znamiennie. Wnioski\: Nadwrażliwość na aspirynę, manifestująca się wyłącznie objawami skórnymi, u chorych na przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną – wykazuje zmienność przebiegu. Tym nie mniej, utrzymuje się ona po czterech latach u około 2\/3 chorych. O utrzymywaniu się nadwrażliwości decyduje stopień jej nasilenia. U tych chorych, którzy reagują żywo już na niskie dawki aspiryny prawdopodobieństwo utrzymywania się reakcji przez 4 lata jest szczególnie wysokie. U chorych na pokrzywkę aspirynową, stężenie LTE4 w moczu po prowokacji aspiryną wykazuje bliski istotności wzrost. Wzrost ten koreluje z nasileniem reakcji skórnej. \; Pomiar stężenia trwałego metabolitu PGD2 nie różnicuje chorych na przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną pod kątem nadwrażliwości na aspirynę. Aspiryna zmniejsza ogólnoustrojową produkcję PGE2 u chorych na pokrzywkę z dodatnim wy"]

Number of results: 1