Search for: [Abstract = "przecznym za pomocą MRI przeprowadzono analogiczny pomiar u ludzi z niewydolnością serca z wykorzystaniem echokardiografii. Ocenie również poddano ESA, EDA , FAC, FR, ER. W niniejszej pracy doktorskiej wykazano, że zahamowanie układu RAA u myszy Tgαq\*44 jest skuteczne w zaawansowanym i krańcowym okresie niewydolności serca, ale nie na wczesnym etapie rozwoju tej patologii. W szczególności podczas monoterapii z zastosowaniem inhibitora ACE \(perindopril\) w zaawansowanej niewydolności serca obserwowano zmniejszenie rozstrzeni komory w zakresie ESA i poprawę FAC, bez wpływu na pozostałe parametry. W zaawansowanym okresie rozwoju niewydolności serca monoterapia z zastosowaniem antagonisty aldosteronu \(kanrenon\) przewyższała skutecznością terapie z wykorzystaniem inhibitora ACE\-I \(perindopril\) oraz terapie skojarzona \(kanrenon i perindopril\). W krańcowej niewydolności serca terapia skojarzona \(perindopril, kanrenon\) istotnie hamowała rozstrzeń lewej komory oraz postęp uszkodzenia skurczowego i rozkurczowego w porównaniu z grupa kontrolna. Wykonano tak badania echokardiograficzne serc ludzkich zarówno z dysfunkcja skurczowa jak i rozkurczowa rozpoznana w oparciu o aktualne zalecania. Wykazano, że parametry echokardiograficzne świadczące o upośledzeniu czynności skurczowej i rozkurczowej oceniane w projekcji koniuszkowej znajdują swoje odzwierciedlenie w upośledzeniu ER i FR ocenianyc"]
