Search for: [Abstract = "plazmidowego DNA, podczas gdy ujemnie naładowane obie formy NP SiO2 cechowała w tym przypadku minimalna bioreaktywność. NP ZnO powodowały przerwanie nici DNA przy stukrotnie niższej dawce niż pozostałe badane nanocząstki. Z drugiej strony aktywność hemolityczną obserwowano jedynie w przypadku nanocząstek tlenku krzemu, zwłaszcza formy amorficznej. Wykazano również, że wszystkie NP po rozpuszczeniu w roztworach stosowanych w doświadczeniach ulegały agregacji i wykazywały niestabilną dyspersję. \; Podsumowując, uzyskane wyniki potwierdziły bioreaktywność pyłowych zanieczyszczeń powietrza przejawiającą się wzrostem ekspresji genów związanych z zapaleniem oraz procesami naprawczymi w hodowlach nabłonka płucnego i w komórkach śródbłonka naczyniowego. Wykazano również, że to samo stężenie PM2.5 zebrane w różnych miejscach wywołuje zróżnicowany stopień cytotoksyczności, który zależy ściśle od składu chemicznego cząstek. Doświadczenia na poszczególnych typach nanocząstek dowiodły, że nawet te NP nie obniżające żywotności hodowli in vitro, mogą wywierać negatywne skutki zaburzając prawidłową czynność komórek, w tym aktywność migracyjną. Konieczne są dalsze badania, aby wyjaśnić różnorodne mechanizmy wpływu PM2.5 na zdrowie człowieka."]
