Search for: [Abstract = "pie badania dla papaweryny w stężeniach 0.5 mg\/ml i 2 mg\/ml istotność statystyczną dla % rozkurczu naczyń osiągnięto również w 30 minucie dla wartości 65.19±20.21 % vs 89.86±10.45\; p<0.001. Odpowiedź na KCl wyniosła 7.35±3.33 mN dla naczyń inkubowanych wcześniej w roztworze papaweryny 0.5 mg\/ml oraz 2.66±1.96 mN w przypadku kiedy to stężenie papaweryny wynosiło 2 mg\/ml. Badanie histologiczne wykazało istotną różnicę w ilości nieuszkodzonych komórek śródbłonka pomiędzy \; naczyniami inkubowanymi w milrinonie 0.4 mg\/ml \( 58.80±18 %\) oraz papawerynie 1 mg\/ml \( 75.35±12.90 % \)\; p<0.02. W drugim etapie badania również stwierdzono istotność statystyczną porównując ilość pozostałych komórek endothelium po poddaniu pierścieni RA działaniu papaweryny w stężeniu 0.5 mg\/ml \( 72.86±9.3 % \) i 2 mg\/ml \( 50.23±13.42 % \)\; p=0.002Wnioski\:W pracy badawczej wykazano większą skuteczność naczyniorozszerzającą papaweryny 1 mg\/ml w porównaniu z milrinonem 0.4 mg\/ml, ponadto predylatacja naczyń roztworem papaweryny w tym stężeniu powoduje mniejsze uszkodzenie śródbłonka. Papaweryna w stężeniu 2 mg\/ml wykazała tutaj najmocniejsze właściwości naczyniorozszerzające ale z drugiej jednak strony w większym stopniu uszkodziła śródbłonek badanych naczyń \( w stopniu porównywalnym z uszkodzeniem które spowodował milrinon \). Biorąc pod uwagę powyższe wyniki najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym z przebadanych"]
