Search for: [Abstract = "naniu do grupy małego i pośredniego ryzyka\(śmiertelność wewnątrzszpitalna i roczna w okresie I wyniosła odpowiednio 3,6%vs 0,0%\; p=0,15 oraz 10,9% vs 3,5%\; p=0,13, a w okresie II 3,8% vs 0,0%\; p=0,13oraz 9,4% vs 1,7%\; p = 0,07\). Rokowanie w grupie pacjentów wysokiego ryzyka zzawałem NSTEMI było podobne do grupy pacjentów z zawałem STEMI – rocznaśmiertelność wynosiła odpowiednio 9,0% i 9,4%. Zastosowanie leczeniainwazyjnego skracało czas hospitalizacji pacjentów z zawałem STEMI i NSTEMI.Ustalono niezależne czynniki względnego ryzyka zgonu w ciągu roku – w grupiepacjentów z zawałem STEMI był to starszy wiek \(powyżej 75 roku życia\)i miażdżyca tętnic obwodowych, w grupie pacjentów z zawałem NSTEMI była topłeć żeńska i uprzedni wywiad niewydolności serca.Wnioski\: Wprowadzenie dyżuru hemodynamicznego zwiększyło częstośćstosowania diagnostyki i terapii inwazyjnej dla pacjentów z OZW, a także pozwoliłona skrócenie czasu hospitalizacji i poprawiło rokowanie chorych z zawałem STEMI,bez wpływu na śmiertelność pacjentów z zawałem NSTEMI. U pacjentów zzawałem NSTEMI zaklasyfikowanych do grupy wysokiego ryzyka według skaliTIMI Risk Score stwierdzono podobną roczną śmiertelność w porównaniu dopacjentów z zawałem STEMI."]
