Search for: [Abstract = "lęku między grupami pacjentów depresyjnych była znacząca w zakresie obydwóch podskal Inwentarza STAI. Zarówno poziom lęku jako stanu jak i cechy przekroczył w średnią 60 punktów w grupie pacjentów lekoopornych. W grupie pacjentów nielekoopornych średnia arytmetyczna wraz z \; odchyleniem standardowym nie przekroczyła 60 punktów a różnica z grupą pacjentów lekoopornych była istotna statystycznie zarówno dla lęku jako stanu jak i cechy. Istotnie wyższe wyniki w inwentarzu STAI wiązały się z niesatysfakcjonującą odpowiedzią na leczenie farmakologiczne. W ocenie spektrum dwubiegunowości wykazano różnicę istotną statystycznie pomiędzy grupami pacjentów lekoopornych i nielekoopornych. Więcej osób otrzymało dodatni wynik w Kwestionariusz zaburzeń nastroju w grupie pacjentów nielekoopornych co nie potwierdziło wcześniejszej hipotezy mówiącej o związku lekooporności z nierozpoznanymi cechami dwubiegunowości.W szczegółowej analizie nasilenia stresu w okresie 12 miesięcy poprzedzających depresję znaleziono różnice na granicy istotności statystycznej odpowiadające związkowi lekooporności z nasileniem wydarzeń stresowych. Różnice występowały we wszystkich grupach w zależności od wprowadzonego punktowego podziału na kategorie ryzyka. Grupa pacjentów lekoopornych częściej doświadczała stresu oznacznym i poważnym nasileniu. Grupa pacjentów depresyjnych, ale pozytywnie reagujących na leczenie cz"]
