Search for: [Abstract = "inka ST w odprowadzeniu aVR obserwowano łącznie u 135 \(42.2%\) chorych, w tym uniesienie odcinka ST u 47 \(14.7%\), obniŜenie odcinka ST u 88 \(27.5%\) chorych. Śmiertelność była istotnie wyŜsza w grupie chorych z uniesieniem odcinka ST w odprowadzeniu aVR, 13 chorych \(27.7%\) w porównaniu do grupy z obniŜeniem odcinka ST, 14 chorych \(16.5 %\) i do grupy bez zmian odcinka ST w aVR, u 2 chorych \(1.0%\), p<0.001. W obserwacji 12\-miesięcznej stwierdzono znamienną róŜnicę w częstości zgonów w zaleŜności od zmian odcinka ST w odpr. aVR u chorych leczonych pierwotną PCI \(p=0.016\). Tętnicą odpowiedzialną za zawał \(IRA\) u 113 \(84.3%\) chorych była prawa tętnica wieńcowa \(RCA\), a u 18 \(15.7%\) chorych gałąź okalająca lewej tętnicy wieńcowej \(Cx\). NiezaleŜnymi czynnikami istotnie zwiększającymi szansę wystąpienia uniesienia odcinka ST w odpr. aVR były \: płeć Ŝeńska, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niŜsza frakcja wyrzutowa lewej komory \(EF%\), wstrząs kardiogenny przy przyjęciu. Wnioski. 1. Zmiany odcinka ST w odpr. aVR, zarówno uniesienie i obniŜenie są częste w zawale mięśnia serca ściany dolnej i występują łącznie u prawie połowy chorych. 2. Obecność zmiany odcinka ST w odpr. aVR w zawale ściany dolnej wiąŜe się z gorszym rokowaniem chorych w trakcie hospitalizacji niezaleŜnie od rodzaju leczenia i rodzaju zastosowanego leczenia reperfuzyjnego. 3. Obecność zmiany odcinka ST w odpr. aVR w zawale"]

Number of results: 1