Search for: [Abstract = "ektrofotometrycznymi i oceniono całkowitą zawartość antocyjanów oraz polifeoli. Jakościową i ilościową analizę flawonoidów i kwasów fenolowych wykonano metodą HPLC\/DAD. Ogólna zawartość badanych fenolokwasów w nasionach i kiełkach komosy była wyższa niż u amarantusów. Głównym fenolokwasem obecnym w nasionach i kiełkach wszystkich badanych surowców był kwas galusowy. Większe ilości tego kwasu występowały w nasionach i kiełkach amarantusów niż komosy. Dodatkowo w badanych nasionach wykryto kwasy\: p\-hydroksybenzoesowy, wanilinowy, p\-kumarowy, kawowy i cynamonowy, zaś w kiełkach\: p\-kumarowy, ferulowy i syringinowy. Nasiona komosy były kilkakrotnie bogatsze we flawonoidy niż nasiona amarantusów. Nasiona komosy zawierały\: rutynę, orientynę, witeksynę, morynę i śladowe ilości hesperydyny oraz neohesperydyny. Nasiona amarantusa v. Aztek nie zawierały żadnych flawonoidów, zaś v. Rawa jedynie witeksynę i izowiteksynę. Głównym flawonoidem występującym w kiełkach była rutyna. Jej zawartość była czterokrotnie wyższa w kiełkach komosy, niż amarantusów. W kiełkach amarantusów był to jedyny z badanych przeze mnie flawonoidów. Natomiast kiełki komosy zawierały jeszcze dodatkowo witeksynę, izowiteksynę i morynę. Warunki hodowli kiełków \(w świetle dziennym lub w ciemności\) nie wpływały na zawartość kwasu galusowego, natomiast światło powodowało wzrost ilości rutyny, zaś brak światła wzrost zawart"]
