Search for: [Abstract = "e składu masy ciała zostało przeprowadzone metodą bioimpedancji, stężenia adipokin były oznaczane metodą immunoenzymatyczną \(ELISA\) w czterech punktach czasowych\- przed wprowadzeniem EEN, po zakończeniu EEN, oraz w 20 tyg. i 52 tygodniu. W grupie kontrolnej badania były przeprowadzone jednorazowo. Wyniki\: W momencie rozpoznania ChLC niedobór masy ciała występował u 35% chorych. W porównaniu z wartościami referencyjnymi, zmniejszone wartości beztłuszczowej masy ciała stwierdzono u 54% pacjentów z ChLC, w tym u 41% z prawidłowym BMI, a wskaźnika beztłuszczowej masy ciała u 74% chorych. 69% pacjentów z ChLC nie wykazywała niedoborów masy tłuszczowej. W porównaniu do grupy kontrolnej pacjenci z ChLC wykazywali znamiennie mniejsze wartości zarówno beztłuszczowej \(p = 0,032\), jak i tłuszczowej masy ciała \(p = 0,005\). U 65% badanych z ChLC wartości kąta fazowego były poniżej 5 stopnia i w porównaniu do grupy kontrolnej, były znamiennie mniejsze \(p = 0,003\). Wartości kąta fazowego wysoce korelowały z wskaźnikiem suchej masy ciała \(r = 0,761, p < 0,001\), suchą masą ciała \(r = 0,758, p < 0,001\) i beztłuszczową masą ciała \(r = 0,702, p < 0,001\). Po leczeniu żywieniowym, uzyskano poprawę stanu odżywienia i znamienne zwiększenie BMI \(p < 0,001\). EEN powodowało istotny wzrost suchej masy ciała \(p = 0,001\), beztłuszczowej masy ciała \(p < 0,001\) i masy tłuszczowej \(p < 0,001\). W 52 tyg. obserw"]
