Search for: [Abstract = "dla VPA\), podczas gdy eliminacja 2\-en\-VPA i 3\-keto\-VPA przez okres obserwacji pozostaje osłabiona. Duże odchylenia standardowe od wartości stężeń wybranych metabolitów oraz współczynników VPA\/ 4\-en\-VPA, VPA\/ 2\-en\-VPA iVPA\/ 3\-keto\-VPA oraz 3\-keto\-VPA\/ 2\-en\-VPA i 2\-en\-VPA\/ 4\-en\-VPA dowodzą istotnej zmienności międzyosobniczej w metabolizmie kwasu walproinowego. Dlatego podjęto próbę oceny wpływu czynników zmieniających profil metaboliczny VPA zarówno u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrego zatrucia, jak również leczonych lekiem. Ze względu na mało liczną i niejednorodną grupę badaną stwierdzono jedynie istotność statystyczną dla wpływu wieku oraz obecności etanolu na metabolizm VPA u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrego zatrucia. Z wiekiem mianowicie może nasilać się proces utleniania VPA do 2\-en\-VPA \(zmniejsza się współczynnik VPA\/ 2\-en\-VPA\), który ma przewagę nad drogą desaturacji VPA do 4\-en\-VPA \(wzrasta stosunek stężeń 2\-en\-VPA\/ 4\-en\-VPA\). U pacjentów będących pod wpływem alkoholu w czasie przyjęcia do Kliniki Toksykologii UJ CM, wykazano niższe wartości współczynnika3\-keto\-VPA\/ 2\-en\-VPA niż u pozostałych pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrego zatrucia VPA, co może dowodzić osłabionej przemiany 2\-en\-VPA do 3\-keto\-VPA. Wykorzystując zasady farmakokinetyki populacyjnej podjęto próbę opracowania modelu toksykokinetycznego dla układu kwasu walproinowego i jeg"]
