Search for: [Abstract = "cowych. U szczurów diabetycznych stwierdzono poszerzenie kłębuszków nerkowych, spowodowane cukrzycą. Podanie związku B powodowało dalszy wzrost wymiarów tych kłębuszków. Związek V 3 działał przeciwnie, nieznacznie zmniejszając je. Oba związki \(B i V 3\) zarówno u szczurów zdrowych jak i diabetycznych powodowały wzrost proliferacji jąder przydanki naczyniowej oraz kłębuszków nerkowych. Badania farmakokinetyczne wykazały, że przebieg zmian stężenia wanadu we krwi szczurów \(zarówno zdrowych jak i diabetycznych\), którym podano badane związki \(B lub V 3\) można najlepiej opisać modelem trójkompartmentowym, z wchłanianiem zerowego rzędu. Biodostępność wanadu z organicznych związków kompleksowych \(B i V 3\) była wyższa, niż z nieorganicznego połączenia \(VOS04\). Dodatkowo cukrzyca zwiększała biodostępność tych dwóch kompleksów. Wykazano również, że wanad z VOS04 był lepiej wchłaniany z roztworów alkoholowych niż wodnych zaś najlepiej z wina odtworzonego. Ponadto przebadano zawartość wanadu w wybranych produktach spożywczych celem określenia ewentualnych źródeł tego mikropierwiastka w diecie ludzi. Okazało się, że zawartość wanadu była bardzo zróżnicowana i wahała się od mniej niż 1 μgil do ponad 400 μg\/1. Zakres stężeń wanadu w wodach mineralnych wynosił od 0,5 do 4 μgil, w sokach i napojach owocowo\-warzywnych od O, 7 do 86,3 μgil, w oliwie z oliwek od 12,5 do 180 μgil,"]
