Search for: [Abstract = "Wyniki badań Badania wykazały, że\: stężenie jonów fluorkowych w roztworze rosło z upływem czasu. Fluorki były uwalniane do roztworu sztucznej śliny w podobnych stężeniach i w podobny sposób. Masa uwalnianych jonów fluorkowych różniła się istotnie począwszy od 9 dnia monitorowania ciągłego pomiędzy materiałem kompomerowym i glasjonomerowym. W okresie początkowym, pierwszych 5 dni badań masa uwolnionych fluorków z materiału glasjonomerowego gwałtownie wzrosła w porównaniu do materiału kompomerowego, by następnie w 9 dniu szybko spaść. W przypadku materiału kompomerowego masa uwalnianych jonów fluorkowych przez cały okres badania stopniowo zwiększała się, mimo prawie identycznych wielkości powierzchni obu badanych materiałów. Mechanizm uwalniania jonów fluorkowych był różny dla obu materiałów wypełniających. Materiał glasjonomerowy wykazał początkowy „wybuch” fluorków, a następnie gwałtowny ich spadek, natomiast materiał kompomerowy długi, ciągły wzrost. Szybkość uwalniania fluorków była odmienna w obu materiałach. Początkowo duże szybkości uwalniania jonów fluorkowych, gwałtownie spadły w 19 h, by następnie stopniowo zmniejszać się w czasie. W przypadku materiału glasjonomerowego szybkość emisji spadła do zera i od tego momentu dalej zmniejszała się , przy materiale kompomerowym była na stałym, niskim poziomie. Wartość pH roztworów, w których były przechowywane oba badane materiały wypełniające wzrosła po zakończeniu badań. Wnioski\: 1. Badane materiały wykazały właściwości profilaktyczne, przeciwpróchnicowe, co świadczy o ich przydatności klinicznej. 2. Materiał kompomerowy uwalniał więcej fluorków niż glasjonomerowy, czyli może być większym rezerwuarem fluoru i zapewniać dłuższe uwalnianie jonów F\-. 3. Stopniowy wzrost uwalniania fluorków z kompomerów spowodowany prawdopodobnie hydrofilnością matrycy tych materiałów sugeruje, że kompomery mogą w większym stopniu zabezpieczać długotrwale zęby przed możliwością wystąpienia próchnicy. 4. Materiał glasjonomerowy wykazał zdolność wychwytywania fluorków z roztworu, co może świadczyć o tym, że glasjonomery mogą również działać jako wewnątrzustne rezerwuary fluoru. 5. Wzrost wartości pH roztworów, może świadczyć o wpływie badanych materiałów na wiązanie jonów \[H\+\] i stanowić dopełnienie przeciwpróchnicowych właściwości obu materiałów."]

Number of results: 0