Search for: [Abstract = "Wstęp\: W ostatnich latach nastąpił postęp w leczeniu ostrego zawału mięśnia serca. Wstrząs kardiogenny \(CS\) jest obarczony wysoką śmiertelnością. W Małopolsce 7% chorych z zawałem serca leczonych nieinwazyjnie rozwija objawy wstrząsu. Wskazana jest ocena przydatności nowych technik połączonego leczenia farmakologicznego i interwencyjnego. Cel\: Ocena wyników interwencyjnego leczenia CS w ostrym zawale mięśnia sercowego w obserwacji wewnątrzszpitalnej i 1\-rocznej. Metody\: Analizowano 202 pacjentów z CS leczonych wczesną strategią inwazyjną w latach 2000\-2005. Określano dane demograficzne, kliniczne i angiograficzne wpływające na wyniki leczenia. Wyniki\: W badanej grupie jest 31,7% kobiet i 68,3% mężczyzn, średnia wieku wynosi 63,66 lat \(± 10,91\). Efektem angioplastyki było przywrócenie przepływu w naczyniu dozawałowym \(TIMI 2 lub 3\) u 67,97% pacjentów. Przywrócenie przepływu w mikrokrążeniu \(MPG\) w stopniu 2 lub 3 uzyskano u 36,47% pacjentów. Śmiertelność wewnątrzszpitalna wyniosła 56,43%, natomiast roczna 59,40%. Ilość incydentów sercowych wyniosła\: ponowna hospitalizacja 61,90%, ponowny zawał 6,97%, ponowna PCI 7,14%, CABG 4,76%. Analizowano porównawczo grupy pacjentów zmarłych i uratowanych. Większą śmiertelność mieli pacjenci z niższym TIMI i MPG. W przypadku TIMI 3 śmiertelność była najniższa i wynosiła 24,36%, przy przepływie TIMI 0 lub1 śmiertelność sięgała 92\-93%. Określo"]

Number of results: 1