Search for: [Abstract = "W grupie 60 pacjentów, z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym 1 i 2 stopnia, leczonym farmakologicznie jednym lub dwoma lekami, z dobrą kontrolą wartości ciśnienia, w wieku 35–70 lat dokonano randomizacji do dwóch równolicznych grup. W grupie kontrolnej przekazano ustne zalecenia dotyczące zasad niefarmakologicznego postępowania w nadciśnieniu tętniczym wg. obowiązujących wytycznych, ze szczególnym zwróceniem uwagi na odpowiedni poziom aktywności fizycznej. W grupie badanej, poza podaniem zaleceń przeprowadzono 5\-miesięczny cykl treningu interwałowego, składający się z 40 sesji treningowych \(2 sesje po 50 minut w tygodniu\). W obu grupach na wizycie początkowej i po 5 miesiącach, oceniono w pomiarach gabinetowych ciśnienie tętnicze krwi, sztywność tętnic poprzez pomiar szyjno\-udowej prędkości fali tętna urządzeniami SpygmoCor® i Complior®, a także badanie wskaźników tonometrii aplanacyjnej, w tym ciśnienia centralnego w aorcie i wskaźników wzmocnienia fali tętna za pomocą urządzenia SphygmoCor®. Do oceny czynności śródbłonka wybrano trzy wskaźniki biochemiczne\: asymetryczną dimetyloargininę, mikroalbuminurię w moczu dobowym i poziom białka C\-reaktywnego \(hsCRP\) w osoczu. Badania te również wykonano dwukrotnie na początku i po 5 miesiącach. Ponadto porównywano obie grupy, pod względem zmian wskaźnika masy ciała, tętna spoczynkowego i parametrów lipidowych osocza, na które mogła mieć wpływ prowadzona interwencja treningowa.Po 5 miesiącach, w badaniach kontrolnych, stwierdzono\: istotną redukcję gabinetowego ciśnienia skurczowego, ciśnienia rozkurczowego, tętna spoczynkowego, sztywności tętnic, tzn. szyjno\-udowej PWV, zarówno w pomiarze urządzeniem Complior®, jak i SphygmoCor® oraz centralnego ciśnienia tętna w grupie badanej po zastosowanym cyklu treningu interwałowego. Opisanych powyżej zmian nie obserwowano w grupie kontrolnej \(nietrenującej\). Spośród ocenianych wskaźników czynności śródbłonka w grupie badanej, istotnej redukcji uległ jedynie poziom asymetrycznej dimetyloargininy. Mikroalbuminuria, ani hsCRP nie zmieniły się istotnie ani w grupie badanej, ani w grupie kontrolnej. Dla określenia czynników determinujących obserwowaną redukcję sztywności tętnic przeprowadzono analizę regresji, w której oceniono wpływ na zmianę wskaźnika sztywności tętnic \(szyjno\-udowej PWV\) pozostałych zmian obserwowanych w grupie badanej, tzn. redukcji ciśnienia gabinetowego, spadku tętna spoczynkowego, redukcji wskaźnika BMI i redukcji stężenia ADMA. Przy poziomie R²=20% dla całego modelu, tylko zmiana DBP, zmiana SBP oraz zmiana HR spoczynkowego, istotnie wpływały na redukcję sztywności tętnic."]

Number of results: 0