Search for: [Abstract = "Schisandra chinensis – cytryniec chiński \(Schisandraceae\), to dwupienne pnącze posiadające swoje naturalne stanowiska w wybranych rejonach Azji Południowo\-Wschodniej. Jest to nowy gatunek farmakopealny w lecznictwie europejskim \(2008 r\) i polskim \(2009 r.\). Owoce cytryńca chińskiego są bogatym źródłem lignanów, pochodnych dibenzocyklooktadienu. Związki te są niezwykle cenione głównie ze względu na ich działanie adaptogenne, hepatoprotekcyjne, antyoksydacyjne i przeciwnowotworowe. W ramach niniejszej pracy założono kultury in vitro Schisandra chinensis, a następnie przeprowadzono analizy wybranych dwóch grup terapeutycznie ważnych związków – lignanów i kwasów fenolowych. Celem pracy było zaproponowanie kultur in vitro, jako potencjalnego źródła pozyskiwania wymienionych grup związków.Z pąków liściowych żeńskich okazów roślin z powodzeniem założono kultury in vitro o różnym stopniu zróżnicowania – zróżnicowane kultury kalusowo\-pędowe i niezróżnicowane kultury kalusowe. W następnym etapie badań optymalizowano warunki prowadzenia kultur testując różne warianty podłoży hodowlanych wg Murashige’a i Skooga \(MS\) różniące się zawartością wybranych regulatorów wzrostu i rozwoju roślin, BAP \(6\-benzyloaminopuryna\) – cytokinina i NAA \(kwas α\-naftalenooctowy\) – auksyna, w zakresie stężeń od 0,1 do 3 mg\/l oraz różne typy kultur in vitro – kultury agarowe \(kalusowo\-pędowe i kalusowe\) oraz płynne wytrząsane \(pędowe i zawiesinowe\).Następnie przeprowadzono jakościową i ilościową analizę \(metodami HPLC\) czterech głównych lignanów cytryńca chińskiego oraz jedenastu kwasów fenolowych, pochodnych kwasu cynamonowego oraz benzoesowego, a także macierzystego związku jednej z podgrup kwasów fenolowych – kwasu cynamonowego. Oznaczano wolne kwasy fenolowe – WKF, oraz całkowitą zawartość kwasów fenolowych, wolnych i związanych \(po hydrolizie w środowisku kwaśnym\) – CKF. Założone kultury kalusowo\-pędowe charakteryzowały się wyraźną zdolnością produkcji deoksyschizandryny. W znacznych ilościach produkowały też schizandrynę i gomisynę A, w mniejszych γ\-schizandrynę. Wykazano wyraźny wpływ stężeń testowanych regulatorów wzrostu i rozwoju roślin w podłożach hodowlanych na produkcję lignanów. Ponadto wykazano, że kultury o większym stopniu zróżnicowania produkują wielokrotnie większe ilości tych związków niż niezróżnicowane kultury kalusowe. Maksymalne zawartości lignanów równe odpowiednio\: 308,51 mg\/100 g s.m. \- deoksyschizandryna, 86,41 mg\/100 g s.m. \- gomisyna A, 75,54 mg\/100 g s.m. \- schizandryna i 22,09 mg\/100 g s.m. \- γ\-schizandryna, uzyskano w agarowych kulturach kalusowo\-pędowych. W niezróżnicowanych kulturach kalusowych maksymalne zawartości tych związków były równe odpowiednio\: 18,75 mg\/100 g s.m., 2,66 mg\/100 g s.m., 2,16 mg\/100 g s.m. i 1,03 mg\/100 g s.m.. W wytrząsanych kulturach pędowych maksymalne zawartości lignanów były też interesujące z praktycznego punktu widzenia, równe odpowiednio\: 92,37 mg\/100 g s.m., 50,69 mg\/100 g s.m., 48,16 mg\/100 g s.m. i 15,77 mg\/100 g s.m.. Natomiast w kulturach zawiesinowych maksymalne uzyskane zawartości lignanów były innego rzędu, równe odpowiednio\: 21,75 mg\/100 g s.m., 5,54 mg\/100 g s.m., 4,07 mg\/100 g s.m. oraz 9,42 mg\/100 g s.m.. Maksymalna całkowita zawartość lignanów, uzyskana w agarowych kulturach kalusowo\-pędowych, równa 486,78 mg\/100 g s.m. była odpowiednio 1,3\- oraz 3,8\-krotnie wyższa niż w ekstraktach z owoców i liści rośliny macierzystej analizowanych w celach porównawczych."]

Number of results: 1