Search for: [Abstract = "STEMI jest problemem klinicznym w aspekcie znalezienia i wyboru optymalnej metody leczenia oraz postępowania okołozabiegowego. Trombektomia podobnie jak inh. gp 2b\/3a służą poprawie perfuzji wieńcowej i ograniczaniu uszkodzenia miokardium. Dotychczasowe wyniki badań, w tym 16\-tu randomizowanych, są różne pod względem wpływu na parametry czynności lewej komory oraz rokowanie odległe. Celem pracy jest ocena wpływu postępowania podczas pPCI na wyniki oraz wybrane parametry lewej komory i potwierdzenie czy określone postępowanie ma wpływ na odległe wyniki leczenia STEMI. W prospektywnym, randomizowanym badaniu wzięło udział 60 osób ze STEMI z czasem niedokrwienia <12 h. Oceniano czynniki demograficzne, czynniki ryzyka, rezolucję ST, uszkodzenie enzymatyczne, parametry angiograficzne \(TIMI,TMPG\). Echokardiografia przezklatkowa oraz rezonans magnetyczny serca oceniano dwukrotnie\: 3\-5 doba oraz 6 m\-cy po STEMI. Obserwacja kliniczna dotyczyła okresu wewnątrzszpitalnego, półrocznego oraz 71±4 m. po MI. Stentowanie bezpośrednie było znamiennie częstsze w grupach z aspiracją. Tromboaspiracja w STEMI ma z porównywalne wyniki angiograficzne oraz pośrednie wykładniki perfuzji miokardium w porównaniu do klasycznej pPCI z użyciem abciximabu. Po tromboaspiracji w CMR dochodzi do znamiennego zmniejszenia nieodwracalnej komponenty zawału \(MVO\) oraz mniejszego remodelingu LK po 6m. Zróżnicowane postępowanie okołozabiegowe nie miało wpływu na przeżycie odległe, mimo tendencji do rzadszego wyst. złożonego pkt. końcowego z powodu mniejszej ilości hospitalizacji sercowej w grupie konwencjonalnie."]

Number of results: 0