Search for: [Abstract = "Rozprawa doktorska składa się z trzech publikacji dotyczących zależności pomiędzy procesem autoimmunologicznym a dysfunkcją śródbłonka, gotowością zakrzepowo – zatorową oraz obecnością zmian miażdżycowych. Najistotniejsze wnioski płynące z pracy\: \(1\) proces autoimmunologiczny istotnie wpływa na aktywację i uszkodzenie śródbłonka oraz na nasilenie gotowości zakrzepowo – zatorowej. Zależność tą oceniono porównując poziom głównych grup przeciwciał antyfosfolipidowych oraz wybranych markerów uszkodzenia śródbłonka i markerów aktywności prozakrzepowej u chorych z toczniem rumieniowatym układowym hipolipemizującego. \(2\) u młodych chorych bez jawnej choroby autoimmunizacyjnej, z istotną angiograficznie miażdżycą tętnic wieńcowych obserwuje się zwiększoną aktywność autoimmunizacyjną. Nasilenie procesu autoimmunologicznego, oceniane poprzez poziom przeciwciał antyfosfolipidowych, było większe niż u zdrowych ochotników. Prawdopodobnie poziom przeciwciał antyfosfolipidowych może być dodatkowym czynnikiem ryzyka sercowo\-naczyniowego \(3\) leczenie statyną wpływa na proces autoimmunologiczny i poziom przeciwciał antyfosfolipidowych w dużo większym stopniu u chorych z klinicznie istotną miażdżycą niż u chorych bez jawnej klinicznie miażdżycy z toczniem rumieniowatym układowym w stabilnej fazie choroby. Dzieje się tak pomimo zmniejszenia nasilania procesu zapalnego w obu grupach chorych w tr"]
