Search for: [Abstract = "Reumatoidalne zapalenie stawów \(RZS\) jest jednym z przykładów schorzeń autoimmunizacyjnych. Pomimo, że to schorzenie nie należy do rzadkich i obejmuje około 1% populacji świata to jego patogeneza nadal pozostaje niejasna. W chwili obecnej uważa się, że u podstaw patogenezy RZS leży reakcja zapalna mediowana przez limfocyty Th1 rozpoznające niezidentyfikowane antygeny obecne w stawie. W następstwie aktywacji antygenowej, autoreaktywne limfocyty Th1 uwalniają cytokiny, które inicjują proces zapalny w stawie. Prowadzi to do akumulacji polimorfonuklearów i makrofagów w stawach oraz następowego uszkodzenia chrząstki wraz z powstaniem nadżerek w kości z towarzyszącymi objawami pozastawowymi. Obecnie istnieje coraz więcej dowodów świadczących o tym, że limfocyty Th17 odgrywają rolę w schorzeniach autoimmunizacyjnych, w tym również RZS i wspomniana populacja komórek pomocniczych może być bardziej istotna w patogenezie RZS, aniżeli komórki Th1. Badania nad patogenezą schorzeń autoimmunizacyjnych, tworzenie oraz testowanie nowych leków jest możliwe dzięki modelom zwierzęcym, które imitują choroby u ludzi. Kolagenowe zapalenie stawów \(CIA\) indukowane u genetycznie predysponowanych szczepów myszy, szczurów, królików oraz małp rhesus jest uznane jako model doświadczalny RZS ze względu na podobieństwo zmian histologicznych oraz immunologicznych obserwowanych w RZS. CIA można indukować przez podskórną \(s.c.\) iniekcję kolagenu II w kompletnym adiuwancie Freunda \(CFA\). Istnieje wiele leków stosowanych w terapii schorzeń autoimmunizacyjnych w tym również RZS. Warto zaznaczyć, że poza takimi lekami jak sole złota, sulfasalazyna, kortykosteroidy istnieją także leki interferujące z mechanizmami zaangażowanymi w patogenezę RZS. Do leków modulujacych odpowiedź immunologiczną i stosowanych w terapii chorób autoimmunizacyjnych należą m. in. cyklosporyna A, przeciwciała neutralizujące TNF\-α lub antagoniści IL\-1R. Jednak wiele spośród tych leków hamuje odpowiedź immunologiczną nieswoiście i wywiera szereg efektów ubocznych. Od wielu lat podejmowane są próby stworzenia szczepionki, która mogła by chronić przed chorobami autoimmunizacyjnymi w tym również RZS. Jedna z tych metod polega na indukcji tolerancji pokarmowej. W modelu zwierzęcym wykazano, że karmienie kolagenem wywoływało silny stan tolerancji na obwodzie, co prowadziło do redukcji symptomów CIA. Podobne obserwacje poczyniono także w eksperymentalnym zapaleniu rdzenia kręgowego i mózgu \(EAE\), które jest kolejnym przykładem choroby autoimmunizacyjnej mediowanej przez limfocyty Th1\/Th17. Jednakże badania kliniczne, w których chorych na stwardnienie rozsiane lub RZS karmiono odpowiednio białkiem zasadowym mieliny lub kolagenem nie wykazały efektu terapeutycznego. Skóra przez wiele lat była uważana i wykorzystywana w badaniach jako organ, przez który można łatwo indukować odpowiedź immunologiczną np. reakcję nadwrażliwości kontaktowej \(CS\). Jednak niewiele uwagi poświęcano możliwości wywołania stanu tolerancji z wykorzystaniem tego narządu. Wang i wsp. wykazali, że podanie na skórę antygenu białkowego, jakim jest owoalbumina \(OVA\), prowadzi do alergicznego zapalenia skóry z aktywacją limfocytów Th2 uwalniających IL\-4. Dodatkowo Herric i wsp. wykazali, że aplikacja antygenu białkowego na skórę pozwala na indukcję Th2 zależnego modelu astmy u myszy. Przytoczone wyniki badań pozwoliły na przypuszczenie, że przy zastosowaniu odpowiednich warunków immunizacji, zamiast odpowiedzi komórkowej możliwe będzie indukowanie stanu tolerancji, tak jak ma to miejsce w przypadku śluzówek. Dotychczas prowadzone prace w Zakładzie Biologii Rozwoju Człowieka Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w modelach CS oraz EAE wykazały, że EC immunizacja antygenem białkowym przed indukcją odpowiedzi mediowanej przez limfocyty T prowadzi do ich silnego zahamowania. Dalsze prace wykorzystujące model przeszczepu allogenicznego skóry wykazały, że EC immunizacja antygenem białkowym opóźnia proces odrzucania przeszczepu."]

Number of results: 0