Search for: [Abstract = "Przewlekła niewydolność serca ze względu na rozpowszechnienie oraz niekorzystne rokowanie stanowi coraz większy problem kliniczny, epidemiologiczny i ekonomiczny. Mimo coraz większych możliwości leczenia farmakologicznego i inwazyjnego osiągane wyniki są wciąż niezadowalające a rokowanie odległe niepomyślne. Trening fizyczny jest uznaną, uzupełniającą metodą leczenia przewlekłej niewydolności serca jednak wiele aspektów z nim związanych wymaga dalszych badań. Jednym z nich jest wpływ na morfologię i funkcję serca. Wśród publikacji znaleźć można doniesienia o różnym wpływie tej metody terapii na przebudowę niewydolnego serca. Celem badania była ocena wpływu prowadzonego ambulatoryjnie, 6\-miesięcznego treningu fizycznego na lewą komorę serca, wydolność wysiłkową, metabolizm mięśni szkieletowych kończyn dolnych a także ocena bezpieczeństwa trenowanych chorych z przewlekłą niewydolnością serca o etiologii niedokrwiennej. Materiał i metodyka\: do badania włączono 50 chorych \(38 mężczyzn, 12 kobiet, średnia wieku 60,1 ±9,2 lat\) z przewlekłą niedokrwienną niewydolnością serca, w II i III klasie NYHA i frakcją wyrzutową lewej komory < 35%. Warunkiem włączenia była stabilność kliniczna na stosowanym, standardowym leczeniu farmakologicznym przez co najmniej 6 poprzedzających tygodni. Wszyscy biorący udział w badaniu chorzy otrzymywali beta\-bloker \(karwedilol\) oraz inhibitor ACE \(lizy"]

Number of results: 1