Search for: [Abstract = "Przeciwciała antyfosfolipidowe skierowane są przeciwko białkom \(przede wszystkim B2\-glikoproteinie I oraz protrombinie\) związanym w kompleksy z ujemnie naładowanymi fosfolipidami. Współistnienie przeciwciał antyfosfolipidowych \{LA i\/lub aCL i\/lub aB2GPI\) z charakterystycznymi objawami klinicznymi \(zakrzepica lub powikłania położnicze\) to kryteria pozwalające na rozpoznanie zespołu antyfosfolipidowego. Przeciwciała antyfosfolipidowe wykrywa się dwiema niezależnymi metodami\: koagulometryczną \(LA\) i immunoenzymatyczną \(aCL i aB2GPI\). Zgodnie z wytycznymi opublikowanymi w 2006 roku, aPL stanowią kryterium klasyfikacyjne dla APS jeśli są oznaczone wystandaryzowanymi metodami, tzn. opartymi o uznane kalibratory \(standardy Sapporo\) dla aCL i aB2GP1, a w przypadku LA \- zgodnie z zaleceniami Komitetu Standaryzacyjnego ISTH. Przedstawiona praca miała na celu wykazanie przydatności zastosowania przeciwciał monoklonalnych \(23H9 i 28F4 dla LA, oraz HCAL i EY2C9 dla aCL i aB2GPI\) dla ujednolicenia metod oznaczania przeciwciał antyfosfolipidowych. Zachowanie się mysich przeciwciał monoklonalnych przeciwko ludzkiej B2\-glikoproteinie I \(23H9\) i ludzkiej protrombinie \(28F4\) wykazujących własności antykoagulantu toczniowego oceniono w 24 próbkach osocza ludzkiego, do których dodano w\/w przeciwciała. Stwierdzono, że efekt LA zależny od obecności B2GPI jest znacznie wyraźniejszy w"]

Number of results: 1