Search for: [Abstract = "Powszechnie wiadomo, że podanie antygenu na błony śluzowe poza wywołaniem lokalnej odpowiedzi immunologicznej na śluzówkach prowadzi jednocześnie do powstania stanu tolerancji na obwodzie. Zjawisko to leży u podstaw tolerancji śluzówkowej \(np. tolerancja pokarmowa\). Z kolei skórę przez szereg lat traktowano jako miejsce, w którym stosunkowo łatwo można indukować silną odpowiedź komórkową, której klasycznym przykładem jest reakcja nadwrażliwości kontaktowej \(CHS\) podczas gdy skórze jako miejscu, w którym można indukować tolerancję nie poświęcano większej uwagi. Badania prowadzone od wielu lat w Instytucie Pielęgniarstwa i Położnictwa, w Katedrze Biologii Medycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum wykazały, że naskórna \(EC\) aplikacja antygenu białkowego wywołuje stan tolerancji, prowadzący do zahamowania odpowiedzi komórkowej na hapten TNP w zwierzęcym modelu CHS CD4\+ Th1 zależnej. Supresja reakcji CHS wywołana EC podaniem antygenu białkowego nie wykazuje swoistości antygenowej i jest wynikiem działania limfocytów TCRαβ\+CD4\+CD8\+ wywierających swoje działanie regulacyjne za pośrednictwem uwalnianego TGF\-β. Dalsze badania wykazały, że EC aplikacja antygenu białkowego prowadzi do złagodzenia objawów chorobowych towarzyszących schorzeniom autoimmunizacyjnym u myszy, pośród których znajdują się eksperymentalne zapalenie rdzenia kręgowego i mózgu \(EAE\) oraz kolagenowe zapalenie stawów \(CIA\). Co więcej indukowana supresja przez skórę okazała się efektywna w hamowaniu reakcji odrzucania przeszczepu allogenicznego u myszy.W chwili obecnej dobrze są poznane mechanizmy efektorowe oraz regulacyjne leżące u podłoża reakcji CHS mediowanej przez limfocyty Th1 CD4\+, co może się przyczynić do opracowania nowych metod terapii kontaktowego zapalenia skóry. W prezentowanej pracy posługując się modelem reakcji CHS zależnej od limfocytów Tc1 CD8\+ opisano mechanizm supresji wywołanej podaniem antygenu białkowego na skórę. W badaniach przeprowadzonych na myszach szczepu BALB\/c posługując się modelem reakcji CHS wykazano, że EC aplikacja antygenu DNP\-BSA przed aktywnym uczuleniem 0,5% DNFB hamuje reakcję CHS in vivo. Obserwowane zmniejszenie obrzęku uszu korelowało z obniżoną przepuszczalnością naczyń krwionośnych, spadkiem przyrostu „wagi uszu” oraz spadkiem stężenia IFN\-γ oraz aktywności MPO w homogenatach bioptatów usznych. Wyniki te potwierdzono w teście in vitro, wykazując że EC aplikacja antygenu białkowego hamuje proliferację komórek T efektorowych \(Tef\) CHS. Dodatkowo EC aplikacja DNP\-BSA przed uczuleniem DNFB hamuje produkcję IFN\-γ, IL\-12 oraz TNF\-α.Zjawisko EC indukowanej supresji poprzez aplikację antygenu białkowego DNP\-BSA na skórę jest zależne od dawki, która mieści się w przedziale pomiędzy 100 a 3 µg antygenu \/ mysz. Opisany stan tolerancji utrzymuje się przez trzy tygodnie.Z kolei w modelu aktywnego uczulenia, „transferu in” oraz adoptywnego „transferu out” reakcji CHS z wykorzystaniem czterech niereagujących ze sobą krzyżowo antygenów\: DNP\-BSA, MBP, OVA oraz OX\-Ig wykazano brak swoistości antygenowej naskórnie indukowanej tolerancji."]

Number of results: 0