Search for: [Abstract = "Materiał pracy obejmuje 105 dzieci leczonych z powodu ciężkich urazów termicznych w latach 1996\-2005 w Oddziale Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Oparzeń Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego \(Katedrze i Klinice Chirurgii Dziecięcej Polsko\-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego\) oraz w Dziecięcym Centrum Oparzeniowym. Praca ma charakter analizy retrospektywnej, opisowej, porównawczej. Dane pacjentów leczonych w tym okresie opracowano pod kątem epidemiologiczno\-kliniczym. Opisano szczegółowo dynamiczny proces powstawania, szerzenia się i narastania złożoności kolonizacji i zakażenia ran oparzeniowych w grupie badanej oraz zależności flory mikrobiologicznej od wieku pacjenta, powierzchni i głębokości oparzenia, upływu czasu od urazu oraz sposobów leczenia. Przeanalizowano 1327 wyników posiewów mikrobiologicznych w tym 457 posiewów materiałów z ran oparzeniowych, 429 posiewów krwi, 215 posiewów moczu i 226 posiewów z rurki intubacyjnej. Do analizy statystycznej wykorzystano funkcje statystyki opisowej. Dane jakościowe lub ilościowe pogrupowane w klasy porównano testami opartymi na statystyce χ2 \(test χ2 i jego odmiany \- dokładny test Fishera oraz χ2 z poprawką Yates’a\) i współczynniku Kendalla\-tau. Używano testów dwustronnych. Po przeprowadzeniu testów normalności rozkładu danych o charakterze ciągłym zastosowano metody nieparametrycznej analizy statystycznej. Istotność różnic pomiędzy grupami weryfikowano stosując odpowiednio test Manna\-Whitney’a lub test Kruskala\-Wallisa. Siłę związku pomiędzy cechami badano stosując współczynnik korelacji rang Spearmana. Przy porównaniach częstości występowania drobnoustrojów zastosowano również testy do porównania dwóch lub większej liczby wskaźników struktury. Istotność statystyczną uznawano przy wartości p<0,05. Hipotezy weryfikowano na poziomie istotności 0,05 \(istotne statystycznie\), 0,01 \(bardzo istotne statystycznie\) i 0,001 \(bardzo wysoce istotne statystycznie\). Na podstawie wyników badań stwierdzono, że w latach 1996\-2005 w ranie oparzeniowej u dzieci występowały najczęściej szczepy MSCNS, Enterococcus faecalis, MRCNS, Pseudomonas aeruginosa i Acinetobacter baumannii. Dodatnie posiewy mykologiczne stanowiły 5,8% wszystkich dodatnich posiewów mikrobiologicznych materiałów z rany oparzeniowej. Izolowano głównie grzyby drożdżopodobne i rodzaj Candida. Wraz z upływem czasu od momentu oparzenia profil mikrobiologiczny rany oparzeniowej zmieniał się następująco\: w pierwszych 2 dobach wystąpiły najczęściej szczepy MSCNS, MSSA i Enterococcus faecalis \; w okresie od 3 do 7 doby od urazu izolowano najczęściej szczepy MRCNS i Enterococcus faecalis \; w okresie od 8 do 14 doby izolowano najczęściej szczepy MSCNS, Enterococcus faecalis, MRCNS i Pseudomonas aeruginosa \; w okresie od 15 do 21 doby izolowano najczęściej szczepy MSCNS, Enterococcus faecalis, Acinetobacter baumannii i Pseudomonas aeruginosa, a w okresie powyżej 22 doby od urazu izolowano najczęściej szczepy MSCNS, Corynebacterium sp., MRCNS, Pseudomonas aeruginosa i Acinetobacter baumannii. Grzyby drożdżopodobne wystąpiły w ranie oparzeniowej od drugiej połowy pierwszego tygodnia choroby oparzeniowej, a od czwartego tygodnia dominowały wśród hodowli mykologicznych. Grzyby pleśniowe wystąpiły w 2 i 3 tygodniu od momentu oparzenia. Schemat leczenia nie wpływał na częstość względną izolowania większości bakterii. Wyjątek stanowiły szczepy Acinetobacter baumannii, występujące jedynie u chorych leczonych wczesnym \(od 1 do 7 doby\) wycięciem rany oparzeniowej i następnie przeszczepami \(p<0,05\) oraz Pseudomonas aeruginosa, które wystąpiły częściej \(p<0,05\) u chorych leczonych opisanym powyżej schematem. Należy tu mieć na uwadze, że schemat leczenia nie był zmienną niezależną w tym badaniu i jego wybór nie był losowy, tylko podyktowany sytuacją kliniczną, doświadczeniem własnym i innych autorów."]

Number of results: 0