Search for: [Abstract = "Celem pracy jest wybór najlepszej techniki napromieniania pooperacyjnego raka piersi z punktu widzenia prawidłowego rozkładu dawki w obszarze zaplanowanym do napromieniania PTV i najmniejszego obciążenia narządów krytycznych \(serce i płuca\). Przedmiotem badania była grupa 103 chorych na raka piersi zakwalifikowanych do napromieniania pooperacyjnego w okresie od 2002 do 2005 roku. U każdej z pacjentek po wykonaniu tomografii komputerowej był wrysowywany obszar PTV oraz narządy krytyczne\: serce, płuco, główka kości ramiennej i splot ramienny. Dla celów poniższej pracy zostały wybrane trzy techniki leczenia stosowane w Pracowni Radioterapii USD w Krakowie przez zespół z Kliniki Onkologii CM UJ. Za pomocą Systemu Planowania Leczenia \(SPL\) Helax – TMS 4.0B dla każdego indywidualnie wykonanego planu leczenia został obliczony histogram DVH \(Dose Volume Histogram\) dla obszaru PTV, płuca i serca. Na podstawie takich właśnie histogramów \(DVH\) odbyła się analiza obliczonych rozkładów dawek w interesujących nas obszarach. Wyniki moich badań wskazują, że najlepszy rozkład dawki uzyskano dla techniki fotonowej. Dawka jaką otrzymuje serce podczas napromieniania lewej strony była znamiennie wyższa w porównaniu do napromienianej prawej strony klatki piersiowej. Wykazano, iż u pacjentek, u których leczymy lewą stronę klatki piersiowej zalecaną techniką napromieniania powinna być technika mieszana. Wyniki tych badań sugerują, że technika mieszana podczas napromieniania lewej strony z punktu widzenia ryzyka choroby wieńcowej jest najbezpieczniejsza. Inaczej sytuacja wygląda, u osób z leczoną prawą stroną klatki piersiowej. Przeprowadzona analiza dla tej grupy wskazuje, iż u tych osób najmniej obciążająca była technika fotonowa."]

Number of results: 0