Search for: [Abstract = "Celem pracy było zbadanie związku hiperglikemii \( 7,8 mmol\/l\) przy przyjęciu, oraz podwyższonej glikemii następnego dnia na czczo z wielkością zawału serca ocenianą enzymatycznie, oraz reperfuzją u pacjentów ze STEMI leczonych PPCI. W części pracy dotyczącej oceny glikemii przy przyjęciu włączono 76 pacjentów. Pacjenci z hiperglikemią \( 7,8 mmol\/l\) mieli istotnie większy obszar uszkodzenia mięśnia sercowego w porównaniu z pacjentami bez hiperglikemii. Zaobserwowano też trend w kierunku rzadszego wystąpienia pełnej rezolucji odcinka ST u pacjentów z hiperglikemią. W drugiej części pracy, dotyczącej oceny glikemii następnego dnia na czczo, włączono 80 pacjentów, których podzielono na 2 grupy względem mediany stężenia glukozy \(6,6 mmol\/l\). Pacjenci z wyższymi wartościami glikemii mieli istotnie większy obszar uszkodzenia mięśnia sercowego i gorszą reperfuzję miokardium, ocenianą jako stopień pełnej rezolucji odcinka ST w 60 minut po PPCI, w porównaniu z pacjentami z niższymi wartościami glikemii.Zarówno u pacjentów z hiperglikemią przy przyjęciu, jak i z wyższą glikemią na czczo w doustnym teście tolerancji glukozy wykonywanym przed wypisem ze szpitala, istotnie częściej rozpoznawano nową cukrzycę oraz stan nieprawidłowej regulacji glukozy. Zarówno gorsza osiągana reperfuzja jak i większy rozmiar zawału mięśnia sercowego wydają się być istotnymi czynnikami łączącymi stany hiperglikemii z niekorzystnym rokowaniem w STEMI. Przyszłe badania powinny ostatecznie odpowiedzieć na pytanie, czy szybka redukcja hiperglikemii w STEMI może poprawić rokowanie pacjentów."]

Number of results: 0