Search for: [Abstract = "Cele Określenie korelacji stężenia chemokiny RANTES we krwi z parametrami funkcji śródbłonka u chorych z wysokim ryzykiem sercowo\-naczyniowym oraz stopniem zaawansowaniem miażdżycy. MetodykaGrupa I\: poziom chemokiny RANTES w surowicy został oznaczony u 128 kolejno kwalifikowanych pacjentów z cukrzycą typu II \(śr wieku\: 56,6 lat, od 43 do 72 r.ż., SEM = 0,56\). W celu określenia funkcji śródbłonka wykonano badanie rozszerzalności tętnicy ramiennej \(FMD\) oraz oznaczono poziom czynnika von Willebrandta \(vWF\). Do oceny procesu zaawansowania miażdżycy zastosowano pomiar IMT w tętnicach szyjnych. Oznaczono poziom MDA jako markera procesu stresu oksydacyjnego. Grupa II\: poziom chemokiny RANTES w surowicy został oznaczony u 62 kolejno kwalifikowanych pacjentów z stabilną dławicą piersiową zakwalifikowanych do koronarografii \(śr. wiek\: 59,3\; od 46 do 78 r.ż\; SEM=0,94\). Analizowano ilość zajętych tętnic wieńcowych. Za istotne zwężenie uznawano >50% światła naczynia. Zwężenie trzech lub więcej tętnic wieńcowych uznawano za chorobę wielonaczyniową. Pacjentów kwalifikowano do dwóch podgrup \(IIa – z chorobą wielonaczyniową i IIb – z mniej zaawansowaną miażdżycą – istotne zwężenia ≤2 tętnic wieńcowych\). Czynniki ryzyka sercowo\-naczyniowego oraz marker procesu zapalnego IL\-18 zostały oznaczone u wszystkich pacjentów. Poziom chemokiny RANTES został oznaczony w obu etapach za pomocą metody ELISA i wyrażony w ng\/ml.Wyniki Analiza czynników ryzyka chorób układu krążenia wykazała istotną korelację pomiędzy RANTES i poziomem cholesterolu w grupie I. Stwierdzono istotną korelację pomiędzy stężeniami chemokiny RANTES i pomiarami dysfunkcji śródbłonka \(FMD \(r=0.018, p<0.05\) i vWF \(r=0.007, p<0.01\)\). Korelacja pomiędzy RANTES i pomiarem IMT była ujemna \(r=0.012, p<0.05\). Poziom stresu oksydacyjnego \(oznaczenie MDA\) i chemokiny RANTES wykazały ujemną korelację \(r=0.033, p<0.05\). Stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy stężeniami chemokiny RANTES i IL\-18 \(p<0.05\).Stwierdzono istotne korelacje pomiędzy poziomem chemokiny RANTES i ilością przewężonych tętnic wieńcowych. WnioskiChemokina RANTES we krwi obwodowej, u chorych ze stabilną dławicą piersiową jest markerem zaawansowania choroby sercowo\-naczyniowej ponieważ\: \- w grupie chorych wysokiego ryzyka sercowo\-naczyniwego z cukrzycą typu 2 stężenia chemokiny RANTES wykazują korelację z poziomem cholesterolu, lecz nie z pozostałymi głównymi czynnikami ryzyka miażdżycy. Nie stwierdzono natomiast istotnych zależności pomiędzy stężeniem IL\-18, a wybranymi klasycznymi czynnikami ryzyka chorób sercowo\-naczyniowych. Stężenie chemokiny RANTES koreluje z parametrami dysfunkcji śródbłonka naczyniowego, w tym FMD oraz poziomem czynnika von Willebrandta u chorych z cukrzycą typu 2. Podobnych zależności nie stwierdzono natomiast w grupie pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową. Stężenie chemokiny RANTES, koreluje w sposób ujemny z poziomem malonylodialdehydu, jako wykładnika stresu oksydacyjnego. W grupie chorych wysokiego ryzyka sercowo naczyniowego z cukrzycą typu II stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy stężeniami chemokiny RANTES i interleukiny \- 18, podczas gdy w grupie pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową tej korelacji nie stwierdzono. Stężenie chemokiny RANTES jest ujemnie skorelowane ze stopniem nasilenia miażdżycy w naczyniach wieńcowych."]
