Search for: [Abstract = "Boczne skrzywienie kręgosłupa to deformacja trójpłaszczyznowa w której zasadą leczenia operacyjnego jest korekcja skrzywienia oraz odtworzenie prawidłowych krzywizn kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej. Głównym celem pracy jest opracowanie algorytmu operacyjnego instrumentowania z dostępu tylnego w skoliozie idiopatycznej. Materiał stanowi 150 chorych\: 136 kobiet i 14 mężczyzn. Wiek w chwili operacji wynosił 15,5 lat. Okres obserwacji był równy 3,7 lat. Kąt skrzywienia wg Cobba wynosił w odcinku piersiowym 56,1o, a w lędźwiowym 51,2o. U wszystkich pacjentów wykonano spondylodezę tylną z instrumentarium derotacyjnym. Do oceny radiologicznej wykorzystano zdjęcia rentgenowskie tylno\-przednie i boczne oraz elongacyjne. Wprowadzono własną ocenę wyniku leczenia. Korekcja skrzywienia piersiowego wyniosła średnio 61,8%, a lędźwiowego \- 66,6%. Dobry wynik końcowy w płaszczyźnie czołowej zanotowano u 97 \(65%\), a zły u 53 \(35%\) chorych. Dobry wynik w płaszczyźnie strzałkowej wystąpił u 112 \(75%\), a zły u 38 \(25%\) chorych. Dobry wynik łączny zanotowano u 76 \(51%\), a zły u 24 \(16%\) chorych. Pokrywanie się górnego końca instrumentarium z kręgiem neutralnym oraz użycie lędźwiowych śrub przeznasadowych daje dobry wynik końcowy. Instrumentowanie do kręgu L3 daje zły wynik w płaszczyźnie czołowej. Haki całujące skutkują dobrym wynikiem w płaszczyźnie strzałkowej. Instrumentowanie do L4 jest zalecane gdy\: kąt w odcinku lędźwiowym >60o\; elongacja w odcinku lędźwiowym ≥25o\; AVT2 ≥35 mm, lordoza <30o oraz kifoza <20o\; kąt L4 i LS >10o\; nieprawidłowe położenie kręgu L4."]

Number of results: 0