Search for: [Abstract = "Badanie ergospirometryczne wykonano u 23 chorych z badanej grupy. 15 chorych wykonało maksymalny test wysiłkowy i osiągnęło punkt beztlenowy. Średnia wartość maksymalnego zużycia tlenu w badanej grupie wyniosła 18,8 ml\/kg\/min tj. 59,1% normy dla zdrowej populacji w tym samym wieku. W badanej grupie stwierdzono występowanie nowotworu narządu miąższowego u 3 chorych, ale w 5 narządach. U jednej chorej rozpoznano mięśniaki macicy, które były skutecznie leczone chirurgicznie. Natomiast w dwóch pozostałych przypadkach nowotwór był przyczyną śmierci. W badanej grupie u 3 chorych stwierdzono raka skóry. W wszystkich przypadkach przebieg choroby był łagodny. Leczeni byli chirurgicznie bez powikłań. W badanej grupie 19 \(54%\) chorych stwierdzono eGFR poniżej 60 ml\/min. 4 \(11%\) chorych wymagało dializ. Tylko 4 chorych \(11%\) miało prawidłową funkcję nerek. Tylko 2 chorych \(6%\) nie przyjmowało leków hipotensyjnych. 22 chorych \(62,8%\) przyjmowało lek z grupy blokerów kanałów wapniowych. 10 chorych przyjmujących tylko 1 lek hipotensyjny zażywało diltiazem. U 6 chorych średnie ciśnienie skurczowe oraz u 13 chorych średnie ciśnienie rozkurczowe było powyżej normy. Średnie ciśnienie tętnicze skurczowe w nocy w badanej grupie stwierdzono u 6 chorych powyżej normy, natomiast średnie ciśnienie rozkurczwe w nocy u 24 chorych \(82,76%\). Występowanie niewydolnosci nerek sprzyjało stosowaniu większej liczby leków hipotensyjnych, jednakże bez istotności statystycznej. 3 chorych \(%\) przyjmowało na stałe leki hipoglikemiczne, w tym jeden chory insulinę. Ponadto u innych 3 chorych stwierdzono podwyższone wartości glikiemii na czczo oraz w teście doustnego obciążenia glukozą i rozpoznano u nich cukrzycę. Łącznie stwierdzono 6 chorych w badanej grupie z cukrzycą. W badanej grupie 24 \(68,5%\) chorych otrzymywało leki obniżające stężenie cholesterolu. U 12 chorych całkowite stężenie cholesterolu było powyzej normy. U 18 chorych stężenie frakcji LDL, u 11 stężenie frakcji HDL, a u 16 chorych trójglicerydów. W badanej grupie 35 chorych żyjących dłużej niż 10 lat po OHT średnia wartość indeksu jakości życia w polskiej wersji kwestionariusza SF\-36 wyniosła 71,8 \(\+\/\-34,1\). Maksymalna liczba punktów tj. 171 oznacza najgorszą jakość życia. U 26 chorych wartość indeksu wyniosła poniżej 80. U 9 chorych była ona powyżej 80 punktów. Wymiar mentalny jakości życia w wersji polskiej kwestionariusza SF\-36 wyniósł średnio 27 \(\+\/\- 13,7\). Największa liczba punktów tj. 67 oznacza najgorszą jakość wymiaru mentalnego życia. W badanej grupie u 25 chorych wyniósł on mniej niż 35 punktów. U 10 chorych był on powyżej 35 punktów. Wymiar fizyczny jakości życia w wersji polskiej kwestionariusza SF\-36 wyniósł średnio 44,8 \(\+\/\-23,6\) punktów. Największa liczba punktów tj. 104 oznacza najgorszą jakość wymiaru fizycznego życia. U 20 chorych wyniósł on poniżej 50 punktów. U 6 chorych był on powyżej 70 punktów. Wnioski 1. Funkcja przeszczepionego serca 10 lat po OHT jest u zdecydowanej większości chorych dobra, z prawidłową czynnością skurczową, funkcją zastawek serca, rytmem serca, wydolnością wysiłkową i obrazem histopatologicznym, pomimo częstego \( u ponad połowy chorych\) występowania choroby tętnic wieńcowych w przeszczepionym sercu na podstawie koronarografii. 2. Powikłania leczenia immunosupresyjnego 10 lat po OHT występują często, szczególnie nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia i niewydolność nerek. Zdecydowanie rzadziej występują nowotwory złośliwe i cukrzyca. 3. Jakość życia jest zbliżona do ogólnej populacji i tylko kilku pacjentów jest znacząco ograniczonych w swoim stylu życia."]

Number of results: 0