Search for: [Abstract = "Analizowano materiał z lat 1990\-2010. Grupa\: Liczebność\: 120, Masa urodzeniowa\:\[<=1 500 g \-14 \(12,7%\)\], \[1501\-2500 g\-42 \(38,2%\)\], \[>2 500g \-54 \(49,1%\)\]. Typ wady\: Typ Gross C 90 \(81,8%\),Typ Gross A 20 \(18,2%\) Wady towarzyszące\: Bez wady 27 \(24,5%\), Wady serca 36 \(32,7%\), Wady p.pok. 17 \(15,4%\), Wady genet. 9 \(8,2%\) Metoda leczenia\: Nieoperowane 7 \(6%\), Zespol. jednoczasowe 90 \(82%\), Zespol. odroczone 13 \(18%\)\: Miotomia okrężna 6,Transpozycja żołądka 5 Wydłuż. i zespolenie magnesami 1, Op. m. Foker 1 Śmiertelność\: Dzieci operowane 26\/103\(25%\), Wnioski\: 1. Stwierdzono istotność statystyczną między śmiertelnością a obecnością\: niskiej masy urodzeniowej, wady serca, niedrożności odbytu oraz wad genetycznych. 2. W grupie Gross A nie stwierdziliśmy związku pomiędzy masą urodzeniową a ryzykiem zgonu. W tej najcięższej postaci wady jest to zaskakujące. 3. Gdy zespolenie pierwotne objawia się jako skrajnie ryzykowne w trakcie zabiegu, godne polecenia jest zastosowanie okrężnej miotomii przełyku. 4. Przy braku możliwości wykonania zespolenia, za metodę z wyboru uznajemy transpozycję żołądka. 5. Metoda wydłużania przełyku i jego zespolenia za pomocą magnesów neodymowych w naszych warunkach niezwykle pracochłonna, będzie wkrótce potężnym narzędziem w chirurgii WNP z dużym dystansem. Wskazuje na to uzyskanie patentu w USA i dopuszczenie urządzenia opartego na tych zasadach w leczeniu WNP."]
