Search for: [Abstract = "Analizowane modele to\: model A – pojedyncze korony z zasuwami walcowatymi połączone z protezą szkieletową, model B – pojedyńcze korony z zatrzaskami bocznymi połączone z protezą szkieletową, model C – korony zespolone z zasuwami walcowatymi połączone z protezą szkieletową, model D – korony zespolone z zatrzaskami bocznymi połączone z protezą szkieletową, model E – korony zespolone z zasuwami walcowatymi oraz interlockami® umieszczonymi między koronami, połączone z proteza szkieletową, model F – korony zespolone z zatrzaskami bocznymi oraz interlockami® umieszczonymi między koronami, połączone z protezą szkieletową. Wyniki W celu dokonania szczegółowej analizy wariantowych rozwiązań konstrukcyjnych protez skrzydłowych konieczne było określenie modelowego układu odniesienia tj. wielkości naprężeń w 3 ozębnej zębów filarowych i naprężeń w tkankach podłoża śluzówkowo\-kostnego. Po zdefiniowaniu modelowego układu odniesienia przeprowadzono analizę obciążeń ozębnej zębów filarowych i podłoża śluzówkowo\-kostnego dla różnych wariantów rozwiązań konstrukcyjnych uzupełnień protetycznych wg modelu od A do F. Analiza modelu pojedynczych koron z podparciami oraz z zasuwami walcowatymi – model A. Analizowano osiowy przekrój trójwymiarowego modelu składający się z 6975 płaskich elementów trójkątnych i czworokątnych połączonych ze sobą 27340 węzłami. Obciążenie okluzyjne na podłożu śluzówkowo–kostnym wykazuje wzrost wartości siły w kierunku odśrodkowym, przy czym średnie obciążenie \(0,0668 MPa\) jest około dwukrotnie mniejsze od obciążenia porównawczego \(0,1317 MPa\) tj. w modelowym układzie odniesienia. Obciążenie okluzyjne ozębnej zębów przedtrzonowych zależy od ich lokalizacji w stosunku do luki po zębach utraconych i wynosi średnio dla pierwszych zębów przedtrzonowych – 0,0762 MPa co stanowi siłę dwukrotnie mniejszą od stwierdzonej w modelowym układzie odniesienia, natomiast dla drugich zębów przedtrzonowych ma średnią wartość obciążenia 0,1628 MPa. Analiza kierunku obciążeń zilustrowana porównaniem odcinków AB i BC w poszczególnych zębach filarowych wskazuje na przewagę kierunku wyważającego w stronę luki zębowej. Analiza modelu pojedynczych koron z podparciami oraz z zatrzaskami bocznymi – model B. Analizowano osiowy przekrój trójwymiarowego modelu składający się z 6975 płaskich elementów trójkątnych i czworokątnych połączonych ze sobą 27340 węzłami. Obciążenie okluzyjne przekazywane na podłoże śluzówkowo–kostne ma nierównomierny przebieg, zwiększając się odśrodkowo. Wartości średnie \(0,1469 MPa\) przewyższają obciążenie modelowego układu odniesienia \(0,1317 MPa\). Pierwsze zęby przedtrzonowe nie są obciążone, natomiast w położeniu drugich zębów przedtrzonowych obciążenia okluzyjne są około dwukrotnie mniejsze od modelowego układu odniesienia, z przewagą wartości odcinka BC co wskazuje kierunek wyważania w kierunku odśrodkowym, w stronę braku zębowego Analiza modelu koron zblokowanych z podparciami oraz z zasuwami walcowatymi – model C. Analizowano osiowy przekrój trójwymiarowego modelu składający się z 6982 płaskich elementów trójkątnych i czworokątnych połączonych ze sobą 27368 węzłami. Podłoże śluzówkowo kostne jest obciążone równomiernie i ma wartość \(średnia – 0,0394 MPa\) około trzykrotnie mniejszą niż w przypadku modelowego układu odniesienia \(średnia – 0,1317 MPa\). Obciążenia okluzyjne przekazywane na poszczególne zęby filarowe mają zbliżone wartości \(pierwsze zęby przedtrzonowe średnia – 0,1438 MPa, drugie zęby przedtrzonowe średnia – 0,1462 MPa\) i nie przekraczają wartości obciążenia uzyskanego w modelowym układzie odniesienia \(średnia – 0,1784 MPa\). Pierwsze zęby przedtrzonowe mają kierunek wyważania w stronę przyśrodkową, natomiast drugie zęby przedtrzonowe kierunek w stronę odśrodkową."]

Number of results: 0