Search for: [Abstract = "ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego. W grupie chorych leczonych techniką DR zaobserwowano lepsze wyniki w skali Constanta. Lepsze wyniki uzyskano w grupie z izolowanym uszkodzeniem ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, niż w uszkodzeniach ścięgna mięśnia podgrzebieniowego. W grupie DR stwierdzono ponad dwukrotnie mniej ponownych uszkodzeń w badaniach USG, przeprowadzonych rok po leczeniu operacyjnym. Osiąganie przez chorych z grupy DR wyższych wyników w skali Constanta w 3 i 6 miesiącu po operacji, świadczyło o niższym poziomie dolegliwości bólowych i większym zakresie ruchomości czynnej w tym okresie. Podobnie, znamienny statystycznie, lepszy zakres zgięcia ramienia do przodu w 12 miesiącu po operacji, świadczy o szybszej i efektywniejszej rehabilitacji po zastosowaniu tej metody leczenia. Chorzy w wieku powyżej 65 lat w obu grupach \- JR i DR, uzyskiwali gorsze wyniki w zakresie ruchomości ramienia. Częściej występowały u nich objawy bólowe w trakcie wykonywania testów klinicznych w rok po leczeniu operacyjnym. \; Pomimo to, znaczne zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawa w zakresie ruchomości operowanej kończyny, powodowały satysfakcjonujący wynik w skali Constanta również u tych chorych."]
