Search for: [Abstract = "ował pacjenta\). Przed i po odbyciu 15 dniowej terapii chodu BWSTT i terapii po naturalnym podłożu przeprowadzono u pacjentów badanie ich sprawności funkcjonalnej. Równowagę sprawdzano Skalą Równowagi Berg, ryzyko upadków Testem wstań i idź, prędkość chodu Testem 10 metrowym oraz wydolność chodu Testem 6 minutowego marszu. Stopień niepełnosprawności pacjentów oceniano testem ADL Barthel i testem Rankina. Jakość życia badano polską wersją testu Ferrans i Powers Index Jakości Życia wersja III dla udarów, a zadowolenie z życia oceniono skalą satysfakcji z życia SWLS \(ang. The Satisfaction with Live Scale\). U pacjentów zostało także przeprowadzone badanie hormonów stresu \(kortyzolu i melatoniny\) oraz „hormonów szczęścia” \(serotoniny i β\-endorfiny\). Dodatkowo z każdym pacjentem po 6, 12 i 18 miesiącach odbyto rozmowę telefoniczną \(jako badanie follow up\) w celu sprawdzenia wykorzystania ich funkcjonalności w codziennym życiu. Przed rozpoczęciem terapii chodu pacjenci z obu grup nie różnili się istotnie od siebie w żadnym z testów funkcjonalnych oraz pod względem osoczowych stężeń badanych hormonów. Wystąpiła jednak istotna różnica jakości życia w grupie BWSTT. Po odbytych terapiach pacjenci z obu grup wykazali poprawę w każdym z przeprowadzonych testów funkcjonalnych. Natomiast istotnie lepsze wyniki pod kątem równowagi, prędkości i wytrzymałości chodu osiągnęła grupa BWSTT. W bad"]
