Search for: [Abstract = "ne \) zmniejszenie występowania małych resztkowych ubytków międzykomorowych \( z 32% w bezpośrednim okresie pooperacyjnym do 11.2% w obserwacji odległej\), co przemawiało za ich spontaniczną inwolucją. Po 10 latach od korekcji CUPK większość \( 74.2% \) dzieci nie wymagała leczenia farmakologicznego, co dotyczyło częściej pts z Gr1 \( 77.8% vs 58.8% \). Dzieci z Gr2 znamiennie częściej wymagały terapii inhibitorem konwertazy \( Enalapril \/ Captopril \) z powodu utrzymującej się znaczącej niedomykalności lewostronnej zastawki przedsionkowo\-komorowej. Stwierdzono, że rokowanie w CUPK u pts poddanych korekcji tak co do przeżycia, jak i co do uniknięcia reoperacji jest dobre, porównywalne do wyników prezentowanych przez inne wiodące ośrodki kardiochirurgii. Wykazano również, że występowanie z. Downa nie było czynnikiem podwyższonego ryzyka śmiertelności ani reoperacji. Przeżycie 10\-letnie dla całej grupy wynosiło 87.3% i było nieco wyższe w Gr2 \( 91.3% vs 85.2% w Gr1 \). Z kolei przeżycie 10\-letnie bez reoperacji wynosiło 88.5% i było porównywalne w obu grupach \( 87% w Gr1 vs 88.9 % w Gr2 \). Na podstawie analizy krzywej Kaplana\-Meiera, wykazano że prawdopodobieństwo przeżycia bez reoperacji jest nieznamiennie wyższe u dzieci bez zespołu Downa, jednak w oparciu o wyniki badań echokardiograficznych należy oczekiwać w przyszłości kolejnych reoperacji u dzieci z Gr2 wskutek znaczącej nied"]

Number of results: 1