Search for: [Abstract = "między grupami. Wartość p<0,05 przyjęto za istotną statystycznie \(z uwzględnieniem poprawki Bonferroniego w razie wielokrotnych porównań\). Wyniki W pierwszej części badań scharakteryzowano leczenie i związane z leczeniem powikłania w polskiej populacji chorych na AAV. Stwierdzono, iż w leczeniu indukującym remisję choroby podstawowej najczęściej stosowano glikokortykosteroidy systemowe \(95,3%\), cyklofosfamid \(78,3%\) oraz rytuksymab \(9,3%\). Pacjenci z GPA i MPA częściej niż chorzy na EGPA otrzymywali pulsy steroidowe \(odpowiednio\: 76,9% vs. 39,6%\; p<0,01 oraz 78,4% vs. 39,6%\; p<0,01\), a także cyklofosfamid \(odpowiednio\: 85,7% vs. 43,1%\; p<0,01 oraz 83,0% vs. 43,1%\; p<0,01\). Z kolei metotreksat, azatioprynę oraz monoterapię GKS częściej stosowano w grupie EGPA niż GPA czy MPA \(dla metotreksatu odpowiednio\: 15,7% vs. 5,3%\; p<0,01 oraz 15,7% vs. 0,9%\; p<0,01\; dla azatiopryny odpowiednio\: 13,7% vs. 3,4%\; p<0,01 oraz 13,7% vs. 1,9%\; p<0,01\; dla monoterapii GKS odpowiednio\: 35,3% vs. 6,5%\; p<0,01 oraz 35,3% vs. 14,2%\; p<0,01\). Ponadto nikt z chorujących na EGPA nie otrzymał w leczeniu indukującym rytuksymabu \(przy 12,8% chorych z GPA i 4,7% z MPA leczonych rytuksymabem\) ani nie był leczony plazmaferezami \(przy 13,8% chorych z GPA i 15,1% z MPA leczonych plazmaferezami\). W leczeniu podtrzymującym remisję najczęściej stosowano GKS \(84,3%\), azatioprynę \(37,8%\) i metotrek"]

Number of results: 1