Search for: [Abstract = "d wieku dziecka i podjęliśmy próbę przedstawienia dwóch najczęstszych klinicznych wzorców anafilaksji. Fenotyp pacjenta z anafilaksją pokarmową przedstawia się jako dziecko młodsze z objawami głównie ze strony przewodu pokarmowego, wśród których typowe są wymioty, a także pojawiający się nieżyt nosa i kaszel. Natomiast fenotyp pacjenta z anafilaksją na jad przedstawia się jako dziecko starsze z objawami głównie sercowo\-naczyniowymi, zwłaszcza pod postacią spadku ciśnienia aż do zapaści. Pacjent po użądleniu przez owada częściej zgłasza obecność subiektywnych objawów, takich jak mrowienie, pieczenie rąk i\/lub stóp, parestezje. U większości dzieci zarówno w badanym materiale, jak i w Rejestrze \(64,9% vs 72%\), pierwsza linia interwencji medycznej prowadzona była wyłącznie przez personel medyczny, najczęściej przez lekarza pogotowia ratunkowego i specjalistę nie będącego alergologiem. Podobnie w obu grupach, u jednej trzeciej pacjentów \(33,3% vs 30%\), pierwszej pomocy udzielała osoba nie mająca wykształcenia medycznego \(w 95% był to członek rodziny\), a następnie w większości przypadków \(76,3%\) personel medyczny. Prawie u wszystkich dzieci \(n=112, 98,2%\) zastosowano leczenie farmakologiczne. Lekami podawanymi przez osoby bez wykształcenia medycznego, zarówno w Polsce jak i u dzieci z Rejestru, były według tej samej kolejności\: doustne leki przeciwhistaminowe \(AH1\) \(81,6% vs 78%"]

Number of results: 1