Search for: [Abstract = "azała w użytych modelach lepsze efekty niż kompleks BMOV. Kompleksy z obu grup aktywowały szlaki sygnałowe AKT i ERK w hepatocytach w porównywalnym stopniu. Jeden z kompleksów typu ONO, VC068, wykazał aktywność we wszystkich powyższych modelach, a także zwiększał zużycie glukozy w miocytach C2C12 oraz odwracał upośledzenie transportu \[14C\]\-deoksy\-D\-glukozy do hepatocytów HepG2 wywołane insulinoopornością. Wybrany, reprezentatywny kompleks typu ONO, VC036, nasilał proces adipogenezy w adipocytach 3T3\-L1 w znacząco większym stopniu niż rosiglitazon. Jednakże nie wpływał on na redukcję wewnątrzkomórkowej zawartości lipidów w adipocytach już zróżnicowanych, o dużej zwartości lipidów. W badaniach zużycia glukozy przez te komórki kompleks VC067 nie wykazał aktywności, w przeciwieństwie do kompleksu VC048, pomimo wysokiej inhibicji PTP1B przez te kompleksy należące do grupy ONO. Zidentyfikowano różnice w aktywności zarówno całych grup kompleksów ONO i ONS, jak i różnice w aktywności kompleksów w obrębie danej grupy oraz wskazano na niektóre cechy strukturalne, które wiązać się mogą z tymi efektami. Zaobserwowane różnice w efektywności kompleksów ONS i ONO w różnych modelach i mechanizmach komórkowych mogą wynikać ze specyficznego lub selektywnego działania tych kompleksów, zależnie od tkanki reprezentowanej przez zastosowany model komórkowy. W świetle uzyskanych wyników wydaje się j"]

Number of results: 1