Search for: [Abstract = "ózgu. Następnie kryterium wykluczenia był chód w prawidłowym wzorcu, a także niemożność wykonania treningu chodu z powodu chorób współistniejących. Dodatkowo wykluczało pacjenta z terapii niezrozumienia podstawowych komend z powodu afazji, problemów poznawczych lub zaburzeń psychicznych, a także brak zgody pacjenta na udział w badaniu. Każdy z pacjentów brał udział w indywidualnej terapii. Terapia była oparta na metodach neurofizjologicznych\: koncepcji Bobath dla dorosłych oraz koncepcji PNF. Ćwiczenia odbywały się na sali gimnastycznej w godzinach przedpołudniowych i trwały 1,5 godziny dla każdego pacjenta. W godzinach popołudniowych pacjenci uczestniczyli w terapii chodu. Trening na bieżni z odciążeniem masy ciała \(ang. Body weight support treadmill training, BWSTT\), a także trening po naturalnym podłożu trwał do 30 min, powtarzany był 5 razy w tygodniu i kontynuowany przez 3 tygodnie \(wszyscy pacjenci otrzymali 15 sesji\). W czasie treningu BWSTT pacjenci mieli sukcesywnie zwiększaną prędkość chodu na miarę ich możliwości \(terapeuta zwracał uwagę na symetrię stawianych kroków i pełne obciążenie niedowładnej kończyny\). Zapięcie w uprząż dawało możliwość odciążenia i zabezpieczało pacjenta przed upadkiem. W czasie treningu po naturalnym podłożu, pacjenci chodzili pod kontrolą terapeuty, który także zachęcał do przyspieszenia tempa chodu \(w miarę potrzeby korygował chód i asekur"]
